VERTIGO ERICSSON

Έτσι θα’πρεπε να ονομάζεται το νέο κινητό της sony ericsson w302. Vertigo! Διότι το μόνο που κατάφερε να μου προσφέρει αγοράζοντάς το είναι ίλιγγος. Ίλιγγος απ’τα πέρα δόθε που πηγαίνω σε οτε-shop και αντιπροσωπεία της sony μπας και βρω το δίκιο μου.

Το σενάριο έχει ως εξής: Μόλις πριν ένα μήνα υπέκυψε το υπέροχο (κατά τη Βιβή) προηγούμενο κινητό μου sony ericsson P1i. Αν θυμάστε και από παλαιότερη εγγραφή, είχα ένα θεματάκι με το συγκεκριμένο μοντέλο. Θες με τον τηλεφωνικό του κατάλογο; Θες με το gps που διέθετε; Θες με τη σύνδεση στο internet; Τέλος πάντων μου πήρε κάμποσο καιρό να το συνηθίσω. Και σήμερα πια, κάνοντας ένα feedback στο χρόνο που μας πέρασε, μάλλον άβολο και δύσχρηστο θα το χαρακτήριζα. Διότι μπορεί η Βιβή ή η Έλενα που πήραν το ίδιο να πληκτρολογούν sms με τα νυχάκια τους στη μουράτη touch-screen του οθόνη, εγώ όμως αναγκαζόμουν να χρησιμοποιήσω εκείνη την ελεεινή γραφίδα και να ξοδέψω πέντε ολόκληρα λεπτά για να στείλω μια απλή «καλημέρα». Και αυτό, παρά την επακόλουθη και ευπρόσδεκτη μείωση του λογαριασμού, ήταν ιδιαίτερα εκνευριστικό.

Να μη σας τα πολυλογώ, η οθόνη του p1i  λοιπόν τα’παιξε για τα καλά! Απαλά, νωχελικά και υπομονετικά ή αντίθετα επίμονα και βίαια, όπως και να την αγγίξω πια, η μαλακισμένη δεν ανταποκρίνεται. Κοινώς το κινητό πια λειτουργεί μόνο με bluetooth. Και κάπως έτσι, αποφάσισα φέτος να μη χαρίσω στην cosmote – που τελευταία κάνει την πάπια – την αναβάθμιση που δικαιούμαι από τον περασμένο Ιούνιο. Σκέφτηκα να πάρω μια καινούργια συσκευή (σαφώς και όχι smart) και αφού μεταφέρω τον τηλεφωνικό κατάλογο, να δώσω το p1i για επισκευή καθότι είναι ακόμα εντός εγγύησης.

Μετά από μπόλικη σκέψη κατέληξα στο το sony ericsson w302. Όμορφο, απλό στη λειτουργία, χωρίς πολλά μαραφέτια που θα μπορούσαν να μου σπάσουν τα νεύρα. Όμως από την πρώτη κιόλας μέρα που ξεκίνησα να μεταφέρω τα τηλέφωνα, έντρομος συνειδητοποίησα κάτι τραγικό για τα δεδομένα ενός mp3-κινητού. Είχε απελπιστικά χαμηλούς ήχους κλήσης και μηνυμάτων! Τόσο χαμηλούς που θα έπρεπε να το κρεμάσω σκουλαρίκι για να τους ακούσω. Το πήγα και στη δουλειά μπας και ήταν η ιδέα μου. Δεν ήταν! Ξανά πίσω στο oteshop, οι υπάλληλοι έβαλαν τη sim σε άλλη συσκευή του ίδιου μοντέλου με δυστυχώς ακριβώς το ίδιο χαμηλούς ήχους. «Είναι εργοστασιακή ρύθμιση» μου σχολίασαν. Δεν καταλάβατε τους ανταπάντησα! «Αυτό είναι εργοστασιακό λάθος! Όχι ρύθμιση!». Πήραμε τηλέφωνο και τη sony η οποία θεώρησε υποκειμενική την παρατήρησή μου, όμως εγώ τους έστειλα καπέλο τη συσκευή να το διαπιστώσουν και οι ίδιοι. Δεν είναι και εύκολο να παραδεχτεί μια εταιρία τέτοιο σφάλμα και να ανακαλέσει την κυκλοφορία ολόκληρης σειράς συσκευών.

Έχουν περάσει τρεις εβδομάδες από τότε και απ’ότι έμαθα η συσκευή έχει φύγει από την αντιπροσωπεία προς τα κεντρικά εργοστάσια της ericsson. Και έτσι ξέμεινα με το κακομούτσουνο, παντοφλοειδές και σχεδόν άχρηστο, κατά τ’άλλα όμως smart, p1i (συγνώμη Βιβή), να εκνευρίζομαι κάθε φορά που προσεγγίζω την αναίσθητη οθόνη του, και να γαμοσταυρίζω τον εαυτό μου που για άλλη μια φορά επέλεξα να εμπιστευτώ τη vertigo-ericsson!