ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ

τρέχοντας-σύνο-ο-ανθρώπων-σκιαγραφιών-79666640

Κάποτε είχα βάλει στόχο να τρέχω. Να τρέχω πολύ, όλο και πιο πολύ. Όσο κουρασμένος και να γύριζα από τη δουλειά, όσο φορτωμένη και να ήταν η μέρα μου, πάντα κατάφερνα και έβρισκα γύρω στη μία ώρα να τρέξω. Φορούσα τα ακουστικά, επέλεγα προσεκτικά τη συνολική λίστα τραγουδιών που θα ακούσω, ανέβαινα στο διάδρομο και απλά έτρεχα. Για να πω την αλήθεια, τεχνικά τις πρώτες ημέρες περπατούσα. Μετά από κάνα μήνα όμως άρχισα να χώνω μέσα στο πρόγραμμα πεντάλεπτα κανονικού τρεξίματος που στην επόμενη εβδομάδα γίνονταν επτάλεπτα, την επόμενη δεκάλεπτα μέχρι τελικά που κατάφερνα να τρέχω ως και μία ώρα συνεχόμενα χωρίς διακοπή.

Είχα ήδη πολλούς εθισμούς στη ζωή  μου (και δεν αναφέρομαι σε ουσίες), όμως θες η βελτίωση της διάθεσής μου μέσω των περιβόητων ενδορφινών, θες η απίστευτη αύξηση της αντοχής μου, θες ότι μπορούσα επιτέλους να βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, το τρέξιμο είχε αναμφισβήτητα αναδειχθεί ως το πιο φυσικό και αγαπημένο μου ναρκωτικό. Για μία ώρα, κατάφερνα σχεδόν σε καθημερινή βάση, μερικές φορές ακόμα και πέντε τα χαράματα, να ξεχνάω οτιδήποτε ταλαιπωρούσε το μυαλό, την ψυχή ή την καρδιά μου, να επεξεργάζομαι καλύτερα πληροφορίες, δεδομένα και σκέψεις και να  αποβάλω ως τοξικό μίασμα οτιδήποτε δεν έβρισκε λύση.

Πάνε τρία χρόνια από τότε και πραγματικά δεν ξέρω τι είναι αυτό που σταδιακά με απομάκρυνε από αυτή τη γλυκιά εξάρτηση. Όσο και να αναλογίζομαι, δε μπορώ να βρω την ή τις αιτίες. Έλλειψη χρόνου; Σωματική κόπωση; Ανάπαυση; Αγρανάπαυση ή απλά δικαιολογίες; Δεν ξέρω. Το σίγουρο είναι ότι θέλω δειλά να ξανανέβω στον τάπητα. Δέκα λεπτά, ένα τέταρτο, είκοσι λεπτά, όσο καταφέρω. Με ξέρω, είναι μέχρι να γίνει η αρχή. Μετά θα τσουλίσει μόνο του. Θα αρχίσει να δουλεύει πάλι το μυαλό, να επεξεργάζεται τις νέες πληροφορίες, τα νέα δεδομένα και τα φρέσκα προβλήματα που αναδύθηκαν τελευταία στη ζωή μου. Το έχω απόλυτη ανάγκη. Και θα το κάνω.

25 thoughts on “ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ

  1. Άιναφετς

    Όχι Πέτρο μη τρέξεις πάλι, ούτε σε διάδρομο, πουθενά, γιατί τη καρδιά σου θα ταλαιπωρήσεις είτε ως σωματική άσκηση είτε ως ψυχολογική εκτόνωση! 😉
    Εκτός αν «θέλεις» να μοιάσεις στους ήρωες ταινιών, Forest camp και του σούπερ ήρωα στο The Flash, οπότε πάω πάσο!!! 😛

    Pour le moment, καλό μας χαλαρό βραδάκι! 🙂

    Αρέσει σε 1 άτομο

  2. Yannis Tzitzikas

    Γεια σου Πέτρο. Τη θυμάμαι και εγώ πολύ καλά αυτήν την εξάρτηση, και δυστυχώς τώρα δεν την έχω. Αν βρεις τρόπο να εθιστείς ξανά (και ο τρόπος αυτός είναι εύκολος και αποτελεσματικός) πες το και σε εμάς γιατί και εγώ το χρειάζομαι.

    Στο ερώτημα γιατί την ξεχνάμε: Σίγουρα ένα καθοριστικό είναι ο ελεύθερος χρόνος, ο οποίος εξαρτάται από τα επαγγελματικά σε μεγάλο βαθμό. Αν υπάρχει στενότητα χρόνου τότε βάζουμε προτεραιότητες. Και ίσως δεν δίνουμε προτεραιότητα σε δραστηριότητες που έχουν ως αποδέκτη αποκλειστικά τον εαυτό μας. Βάζουμε πρώτα (τουλάχιστον εγώ) αυτές στις οποίες εμπλέκονται και άλλοι (αντί να πάω μια ώρα για τρέξιμο, επιλέγω να πάω κάπου με την οικογένεια, αντί να συνεχίσω αυτό το άρθρο που γράφω μόνος μου, επιλέγω να εργαστώ στο άλλο που εμπλέκεται και ένας άλλος συνεργάτης κοκ). Κοινωνικό ον ο άνθρωπος (και ίσως ψιλό-αντικοινωνικό να τρέχεις μόνος σου).

    Εγώ τα τελευταία χρόνια έχω καταλήξει (καταντήσει) να κάνω γυμναστική μόνο το καλοκαίρι (κολυμπώντας). Θέλω να το αλλάξω. Δεν έχω όμως ισχυρό κίνητρο, πέραν των ενοχών που μάλλον έχω για αυτό. Ίδωμεν

    Αρέσει σε 2 άτομα

  3. F.

    Όλοι χρειαζόμαστε κάτι. Αν αυτό σε βοηθήσει, κάνε το. Αλλά όχι σαν ναρκωτικό. Σαν… «ξεθαμπωτικό», αφού όπως λες σε βοηθά να επεξεργάζεσαι καλύτερα πληροφορίες, δεδομένα και σκέψεις.
    Άσε που πλησιάζει κι η στιγμή να βγεις στις πλαζ (σε πειράζω φυσικά)! Καλό ξημέρωμα!

    Αρέσει σε 1 άτομο

  4. maniaspirit

    …το ίδιο ακριβώς έπαθα με το κολύμπι, μόνο που ξέρω τι φταίει και το σταμάτησα. Σκοπεύω να το διορθώσω γιατί πραγματικά μου λείπει ακριβώς για τους λόγους που περιγράφεις! Πρέπει να ξαναβρω το παραθυράκι στο χρόνο Με αυτή την ανάρτηση σου νομίζω με σώζεις
    Για την ιστορία ξεκίνησα έντονα την δραστηριότητα αυτή όταν πέθανε η μητέρα μου. Πραγματικά με βοήθησε να ιεραρχήσω τα δεδομένα και να διαχειριστώ τα νέα δεδομένα.
    Φέρνω εδώ εγγραφή παλιά μου … έτσι για να ενωθεί με την δική σου https://maniaskalinyxta.wordpress.com/2014/01/10/nayagoi-stis-apohrwseis-twn-basikwn/
    τρέχα εσύ να κολυμπήσω και εγω να φτάσουμε Γαλλία να πάμε στο χωρίο του αστεριξ !!!

    Αρέσει σε 1 άτομο

  5. Μαύρος Πητ Post author

    Μάνια μου καλημέρα. Την ευχαριστήθηκα την εγγραφη σου. Κάπου εκεί με τις ρώγες, τις προπελες, τις μαούνες και τις φρεγάτες λύθηκα στα γέλια. Μόνο μια Μάνια θα μπορουσε να γραψει ετσι. Επίσης μονο μια Μανια κάνει συνειρμούς όπως πορτοκαλί και πορτοκάλογλου χαχα. Το κιτρινο με παιδεψε. Δυσκολευτηκα στο διαβασμα. Κ μετα ηρθε κ η ανακοινωση της μαμας σου. Δακρυσα. Ειχα την τυχη να της μιλησω και να σου μιλησω λιγο πριν… Δεν το ξεχναω, όμορφο απόγευμα ήταν…

    Μου αρέσει!

  6. Анастасия н.

    Προσωπικά, και το τρέξιμο με αγχώνει! Άρρηκτα συνδεδεμένο με το «τρέχω και δε φτάνω», βλέπεις.
    Προτιμώ τις (πολύ) μεγάλες βόλτες, περπατώντας. Παλαιότερα, όταν ζούσα στο κέντρο, μια πολύ αγαπημένη τέτοια βόλτα ήταν: Μακρυγιάννη – Πλάκα – Σύνταγμα – Κολωνάκι – Εξάρχεια – Σταδίου – Αιόλου – Πλάκα – επιστροφή.
    Κάπου… λησμονημένος, υπάρχει ένας διάδρομος, αλλά κάνω πως δεν το θυμάμαι!

    Η μικρή μου συνεισφορά στην «προσταγή»: Run Lola, Run! (Ωραία ταινία!)

    Την καλημέρα μου!

    Αρέσει σε 1 άτομο

  7. Μαύρος Πητ Post author

    Μου αρέσουν και εμένα οι περίπατοι ειδικά με καλή παρέα. Και ιδιαίτερα προς Θησείο και Μοναστηράκι μεριά. Παλιά τους συνδύαζα και με αγορά βινυλίων στο Ζαχαρία. Μετά ο ελεύθερος χρόνος λιγόστεψε, η παρέα διαλύθηκε και η περαντζάδα αντικαταστάθηκε με κάνα καφεδάκι στα village ή στην πλατεία Ελευθερίας του Κορυδαλλού.

    ΥΓ.1. Γελάω με το τρέξε Λόλα. Όταν ο Βασιλης (peslac) που είναι και ο πιο στενός μου φίλος σχολίασε το run barry run, μου έστειλε μήνυμα «να δούμε ποιος θα γράψει τωρα και το “run lola run” για να κλεισουν τα σχόλια με το run»

    ΥΓ.2. Έχω πάθει πλάκα με τις «ιστορίες» στο blog σου. Αν και ποτέ δεν υπήρξα φανατικός της λογοτεχνίας, βρίσκω τον εαυτό μου, όποτε έχει χρόνο, να πιάνει μια ιστορία και να χάνεται στη δύναμη της γραφής σου. Η «ιστορία της οθόνης» έχει συμβεί σε γνωστό μου, όχι βέβαια με την τελευταία ανατροπή, η «Κυριακη στο Ζαππειο» και «η θυρωρος» με λύπησαν, «η αγαπη που ζωγραφιζε τα βοτσαλα» με συντάραξε.

    Να έχεις μία καλή ημέρα Αναστασία!

    Αρέσει σε 1 άτομο

  8. Анастасия н.

    Μοναστηράκι… πρόλαβες το Γιουσουρούμ;!
    «Ιστορικός» ο Ζαχαρίας! Αν και υπήρχε δισκάδικο κολλητά στην πολυκατοικία μας και συνήθως, η ανυπόμονη, από εκεί ψώνιζα, εντούτοις κάποια μαγαζιά είναι ιδέα!

    Ο Peslac είναι κολλητός σου;! Τι είπες, τώρα! Διάβαζα ανελλιπώς τα κείμενά του (και στο ιστολόγιό του, στο pathfinder, και αργότερα, στο fridge.)
    Ωχ! Είσαι σίγουρος ότι στο έγραψε έτσι; Ή, μήπως, κάπως έτσι: «να δεις που θα βρεθεί και κάποιο νούμερο να σου γράψει run, Lola, run!» ;! Ε;!

    Εχμ… Για το υστερόγραφο 2… ευχαριστώ πολύ!

    Καλό απόγευμα, Πέτρο! Να είσαι καλά!

    Αρέσει σε 2 άτομα

  9. Giannis Pit

    Πέτρο καλησπέρα,
    είμαι και εγώ από εκείνους που προσωπικά ακολουθούν ένα δικό τους πρόγραμμα γυμναστικής. Ποδήλατο έξω, εδώ και χρόνια και γυμναστική κάθε είδους, ενόργανη, απλό περπάτημα, αερόβια, λίγο τένις, προπόνηση (μόνο) κουνγκ φου, τώρα με τρέχει ο ….σκύλος (35 κιλά γαρ….)
    Πραγματικά είναι υγεία.
    Κοίτα, δυστυχώς, αν το αφήσεις ψυχολογικά σε αφήνει και εκείνο.
    Το μυστικό είναι ο ρυθμός…! η πρώτη αρχή πάλι. Η Εμμονή «θα το κάνω», η πίστη «θα το τελειώσω».
    Να σου πω μια ταπεινή γνώμη ; δεν ξέρω τον περιβάλλοντα χώρο σου. Θεωρώ καλύτερα την άσκηση σε φυσικό περιβάλλον έξω παρά στα μηχανήματα. Έχεις άλλες παραστάσεις πίστεψέ με.
    Ότι και να επιλέξεις στο εύχομαι με την καρδιά μου. Κάντο….!

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Μαύρος Πητ Post author

      Μου το έχουν πει πολλοί ότι το τρέξιμο έξω είναι πολύ καλύτερο. Δεν το έχω κάνει ακόμα λόγω χρόνου. Βρίσκω πολύ βολικό με το που τελειώσω το πρόγραμμα να μπω κατευθείαν για μπάνιο αλλά μάλλον θα το δοκιμάσω. Έχω και έναν συναδελφο που παίρνει το σκυλο του και περπατά με τις ώρες στον Υμηττό. Νομίζω θα τον ακολουθήσω για αρχή 🙂

      Καλό βράδυ Γιάννη

      Αρέσει σε 1 άτομο

  10. Νικολέτα

    Προτιμώ το περπάτημα, αλλά ακόμα και γι αυτό φροντίζω πάντα να βρίσκω δικαιολογίες!
    Τουλάχιστον τώρα έχω τον μικρό μου και τρέχω από πίσω του, έτσι ενοχές, τέλος!

    Καλό κουράγιο ας ευχηθώ αφού οι παραπάνω σε έριξαν κατευθείαν στο τρέξιμο!

    Μου αρέσει!

  11. Marina Tsardakli

    Δε μπορώ να τρέχω, αγχώνομαι. Επίσης δε μπορώ να πάω γυμναστήριο, γιατί αγχώνομαι επίσης και τα κάνουν όλοι τόσο άψογα εκεί, που νιώθω πως δεν «ανήκω». Κουλό, συναίσθημα, αλλά…
    Επειδή όμως, η άσκηση κάνει καλό στην υγεία πάνω απ’ όλα, έχω αρχίσει να περπατάω 30 λεπτά 3 φορές την εβδομάδα και κάνω όσες περισσότερες φορές την εβδομάδα μπορώ γυμναστική στο σπίτι. Ευτυχώς, στο διαδίκτυο μπορείς να βρεις πια τα πάντα. Έτσι και την υγεία μου βοηθώ και δεν αγχώνομαι…

    Είμαι πάντα υπέρ, να κάνουμε πράγματα που μας χαλαρώνουν. Για εμένα, ας πούμε σ’ αυτό βοηθά το blogging, Αν για σένα, λειτουργεί έτσι το τρέξιμο, πιστεύω πως κάποια στιγμή η ανάγκη θα μεγαλώσει τόσο πολύ που θα καταρρίψει κάθε δικαιολογία.

    Πολλά είπα πάλι ε;!
    Anyway, καλό μεσημέρι Πέτρο!!!

    Αρέσει σε 1 άτομο

  12. Μαύρος Πητ Post author

    Δεν είπες πολλά Μαρίνα 🙂
    Η ανάγκη μεγαλώνει όντως. Έχω κ κάτι βαράκια σκονισμένα στο σπίτι τώρα που είπες για γυμναστική κατ´οίκον. Πρέπει να τα ξαραχνιάσω και αυτά μπας κ κάνουμε πιο οργανωμένη δουλειά χεχε!

    Καλό μεσημέρι 🙂

    Μου αρέσει!

Αφήστε απάντηση στον/στην Άιναφετς Ακύρωση απάντησης