Θυμάμαι στο νοσοκομείο που έκανα ειδικότητα είχα, πριν τρία περίπου χρόνια, μία ασθενή, την Β, γύρω στα 40, με πρόσφατη διάγνωση πλαγίας μυατροφικής σκλήρυνσης με προϊούσα προμηκική παράλυση. Με απλά λόγια πρόκειται για μία πάθηση από αυτές που η ιατρική δε δύναται ακόμα να θεραπεύσει, μία πάθηση που κατά κάποιο τρόπο αδρανοποιεί τα περιφερικά νεύρα. Αυτό σημαίνει ότι αδρανούν και οι μύες που νευρώνονται από αυτά. Το χειρότερο λοιπόν σε αυτούς τους ασθενείς είναι η παράλυση των μυών των άνω και κάτω άκρων που τους ακινητοποιεί, η παράλυση των μυών του οισοφάγου οπότε πνίγονται στην κατάποση, αλλά και η παράλυση των αναπνευστικών μυών οπότε δυσκολεύονται να πάρουν μια επαρκή ανάσα. Η Β λοιπόν μέσα σε τρεις μήνες από τη διάγνωση της νόσου καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι και σιτιζόταν με αλεσμένα φαγητά μέσω γαστροστομίας παρακάπτοντας έτσι τη σίτιση απ’το στόμα. Το μεγαλύτερό της παράπονο όμως ήταν η αίσθηση έλλειψης οξυγόνου, η δύσπνοια και αυτό το αίσθημα επικείμενου θανάτου που τη συνόδευε.
Στο νοσοκομείο μας νοσηλεύτηκε για πνευμονία εξ’εισροφήσεως, μία συνήθης επιπλοκή σε τέτοιους ασθενείς η οποία και θεραπεύτηκε. Έκτοτε, μιας και έμενε κοντά μου, γυρίζοντας απ’τη δουλειά περνούσα συχνά από το σπίτι της μόνο για μια καλησπέρα. Η πάθηση αυτή αφήνει ανέπαφες τις ανώτερες εγκεφαλικές λειτουργίες οπότε η Β είχε πλήρη διαύγεια πνεύματος. Σε έναν τέτοιο ασθενή η ιατρική δε μπορεί να προσφέρει τίποτα άλλο πέραν του οξυγόνου με μάσκα, φυσικοθεραπείας των μυών και της ηθικής υποστήριξης και συμπαράστασης. Δεν έπαιρνα χρήματα. Απλά της μιλούσα και αυτή χαμογελούσε, αισθανόταν κάποια ασφάλεια, ξέχναγε για λίγο την αρρώστια της. Έβλεπε στο πρόσωπό μου τον «σωτήρα» της. Ειδικά το τελευταίο ομολογώ με έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση διότι ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα την προδώσω. Η θνητότητα της νόσου εξακολουθεί να είναι 100%.
Το τηλέφωνο χτύπησε μια Κυριακή μεσημέρι. Η Β δεν αισθανόταν καλά. Πήρα τα μπογαλάκια μου και σε ένα τέταρτο ήμουν σπίτι της. Είχε κεντρική κυάνωση και κορεσμό οξυγόνου 75%. Πάσχιζε να πάρει ανάσα, χρησιμοποιούσε όλους τους επικουρικούς αναπνευστικούς μύες. Ήθελε να βήξει δυνατά, να βγάλει τις εκκρίσεις αλλά οι αδύναμοι μύες της δε βοηθούσαν. Πνιγόταν μέσα στα ίδια της τα υγρά. Με κοιτούσε συνοφρυωμένη, με αγωνία, με φόβο. Έβλεπε το θάνατο να έρχεται, αισθανόταν πως δε θα τα καταφέρει. Προσπαθούσε να υπακούσει στις εντολές μου. «Πάμε άλλη μια βαθιά ανάσα Β… μπράβο, πάμε άλλη μία…» Το ασθενοφόρο έφτασε γρήγορα. Τέθηκε άμεσα σε full οξυγόνο και έφυγε για Θριάσιο όπου και διασωληνώθηκε από τους πνευμονολόγους. Δε συμφώνησα καθόλου με αυτό. Σε ένα τέτοιο ασθενή με ποσοστό επιβίωσης μηδέν, τι νόημα άραγε έχει η όποια μηχανική υποστήριξη; Είναι η απόλυτη αντένδειξη. Η Β ξεκίνησε αμέσως πυρετούς, τέθηκε σε ευρέου φάσματος αντιμικροβιακή αγωγή χωρίς ανταπόκριση. Δεν αποσωληνώθηκε ποτέ. Κατέληξε μετά από 6 ημέρες. Δεν πήγα στην κηδεία της…
Από τότε τη σκέφτομαι πολλές φορές, τη θυμήθηκα και το Μεγάλο Σάββατο που εφημέρευα. Είδα το προσώπό της σε μία άλλη ασθενή 57 ετών, με πνευμονική ίνωση και βαριά πνευμονική υπέρταση. Το ίδιο βλέμμα και η ίδια αγωνία για την επόμενη πνοή. Την «παλεύαμε» για κάνα τρίωρο με τον πνευμονολόγο παίζοντας με τις συγκεντρώσεις οξυγόνου, ευτυχώς βελτιώθηκε λίγο. Σταθεροποιήθηκε όμως σε μία λεπτή κλωστή που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να κοπεί. Οι συγγενείς ήταν προετοιμασμένοι για το μοιραίο. Ίσως και η ίδια. Ήξερε ότι μπορεί την επόμενη ώρα να μη ζει. Κουράστηκε πια να υπομένει, δε ήθελε άλλα βασανιστήρια. Η μόνη της επιθυμία ήταν ένας αξιοπρεπής και «εύκολος» θάνατος, τίποτα άλλο. Βέβαια η ευθανασία είναι παράνομη και ενάντια στην ιατρική δεοντολογία. Ο γιατρός δεν είναι Θεός για να κόψει το νήμα της ζωής. Έτσι ο Σταυρός της συνεχίστηκε μέρες, βδομάδες, μήνες, μία λίγο καλύτερα, μία λίγο χειρότερα. Ακόμα ζει.
Το Μεγάλο Σάββατο λοιπόν έπεσα για ύπνο κατά τις 03.00 τα χαράματα. Συγνώμη σε όσους δεν απάντησα στα ευχητήρια sms! Ήμουν πολύ κουρασμένος, και όταν πια ξύπνησα την Κυριακή του Πάσχα πραγματικά είχα πολύ άσχημη διάθεση. Η Ανάσταση Κυρίου δε με γαλήνεψε αυτή τη φορά. Οδηγούσα και σκεφτόμουν ότι τίποτα σε αυτό τον κόσμο δεν είναι δεδομένο, ούτε καν η επόμενη μου ανάσα.
Καλημέρα Πέτρο
Χριστός Ανέστη
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αληθώς ο κύριος Μαρία-Έλενα!
Καλημέρες!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
χριστος Ανεστη Πετρο μου!
Διαβασα το κειμενο επειδη ειμαι πιεσμενη τρελλα απο την δουλεια θα
αναφερθω εκτενεστερα σε αλλο σχολιο μου
χρονια πολλα κι ευτυχισμενα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δε σου κρύβω ότι ένιωσα ένα σφίξιμο μόλις διάβασα το κείμενο.
Ένα σωρό σκέψεις και μνήμες ξεπήδησαν… αλλά δεν ξερω γιατί τελικά
μου βγήκε αισιοδοξία.
Kαλημέρα και από εδώ… (έχεις ένα ερώτημα στο προηγούμενο
θέμα)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χρόνια πολλά Κατερινάκι!
Καλό κουράγιο στη δουλειά!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να δεις εγώ μνήμες Έλενα όταν το έγραφα! (6.20 τα ξημερώματα του
Πάσχα που με ξύπνησαν)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Πέτρο μου, κάποια πράγματα δεν συνηθίζονται όταν είσαι
Ανθρωπος!Καλή δύναμη στο δύσκολο έργο σου…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε ευχαριστώ Ηπιόνη μου! Σήμερα εφημερεύω πάλι εκεί! Είμαι
περίεργος να μάθω τι απέγινε η τελευταία ασθενής
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τι φρικη εφαγες και εσυ φιλε…
Ενα σφιξιμο το εχω..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πέτρο ποτέ τίποτα δεν είναι βέβαιο… το ξέρεις καλά. Γι αυτό να
μην σε παίρνει από κάτω. Εσύ πρώτος απ όλους να δίνεις δύναμη!
Χρόνια πολλά ευχομαι 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Άστα αρχηγέ μου!! Άστα!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Με ρίχνει Μαλίνα! Ευτυχώς όχι τόσο όσο στην αρχή της ειδικότητας
μου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
…βιωματική και προσωπική άποψη….πάντα ελπίζεις…αλλα λίγο
εγωιστικό μου κάνει …να έχεις έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να
πάρει ανάσα,που του έχουν ανοίξει χίλιες τρύπες στο σώμα,που έχει
φτάσει 40 κιλά,πια ελπίδα πια…πόσο πόνο να αντέξει ένα κορμί,μια
ψυχή…..καλημερα..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Την Καλημερα μου, Πετρο …Πραγματι ενα ΠΡΑΓΜΑ ειναι ΔΕΔΟΜΕΝΟ σε
αυτον τον ματαιο κοσμο…ολα τα αλλα ανατρεπονται!!… θαυμαζω το
επαγγελμα σου!Παντα καταλυτικη η επεμβαση του γιατρου…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλη σου μερα και Χριστος Ανεστη. Δε σχολιαζω, αλλα ενα σφιξιμο
το ενιωσα κι επειδη συνηδειτοποιησα πως… ισως κι εγω… το
προσπερνω και μενω στο αισιοδοξο πνευμα που με διακατεχει απο το
πρωι.
Υ.Γ. πολυ ωραιο avatar!!!!! με μπερδεψες και λιγο, αλλα
καταλαβα……….. ειμαι εξυπνη τελικα!!!!!!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτά παθαίνει όποιος γίνεται γιατρός
αντί να ανοίξει κανένα ορθάδικο
να βλέπει παρέλαση από γκόμενες…
αχαχχαχα
σματςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς
και χρόνια πολλά και πάλι
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Άσε Γλαύκη! Τι να ελπίζει κανείς σε τέτοιες παθήσεις… αλλά και
τι άλλο να κάνει… υπομένει και περιμένει…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευχαριστώ Νίκο! Οι γιατροί αισθανόμαστε πολύ όμορφα όταν
επουλώνουμε… θεραπεύουμε …βοηθάμε αλλά και τόσο ανήμποροι όταν
ο ασθενής οδεύει στον …αυτόματο πιλότο!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντα αισιόδοξη Γιούλη! Μπράβο!
Ευτυχώς που αρέσει σε μερικούς το avatar χαχα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κάνα σουβλατζίδικο έπρεπε να ανοίξω Ροδούλα να ‘μαι στην τρελή
χαρά συνέχεια και να κονομάω τα άντερά μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
…τωρα θυμηθηκα μια περίπτωσή ενος ανθρωπου που ειχε ψυχολογικα
προβληματα…και ο γιατρος του του ειχε πει να περναει καθε μερα
απο ενα νοσοκομειο…και απο ενα νεκροταφειο!!Οσο και να σας
φαινεται παραξενο, αυτος ο ανθρωπος θεραπεύτηκε!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Πέτρο. Χρόνια Πόλλά! Το καινούριο σου avatar
μου αρέσει καλύτερα,όσο για τις σκέψεις που ξεπήδησαν
Πασχαλιάτικα,τις βρίσκω αληθινές και πολύ όμορφες.
Φίλε μου σε στιγμές αδυναμίας ο καθένας,από τον ασθενή
μέχρι τον γιατρό,χρειάζεται την παρουσία φίλων-ανθρώπων για να
νοιώσει καλύτερα. Αλήθεια μπράβο σε σένα για το ενδιαφέρον για τους
ασθενείς σου και γιαυτό σε μια
στιγμή αδυναμίας σου είμαστε όλοι εδώ να σε στηρίξουμε.
Άντε και του χρόνου Πάσχα σε καμιά παραλία!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ανορθόδοξο λίγο!!!!! Οι παθήσεις της Ψυχής πάντα με τρόμαζαν…
είναι χειρότερες απο του σώματος!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ωραία ακούγεται η παραλία Πάνο! 🙂
Μακάρι του χρόνου επαγγελματικά να μην είμαι τόσο πιεσμένος … αν
και μου φαίνεται λίγο χλωμό! Όσο για την ηλεκτρονική παρέα όλων σας
λειτουργεί πολλές φορές αναλγητικά!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντα αναρωτιόμουν με ποιούς «μηχανισμούς» ένα γιατρός αφήνει τη
«δουλειά» έξω από την πόρτα του σπιτιού του!
Φαντάζομαι ότι είναι κάτι που μαθαίνει ένας γιατρός καθώς περνούν
τα χρόνια. Αλήθεια υπάρχει αντίστοιχο μάθημα που κάνετε στα
φοιτητικά σας χρόνια? Εκτός από ψυχολογία ασθενή έχετε και
ψυχολογία γιατρού?
Ο θείος μου παλιός αναισθησιολόγος δεν άντεξε. Στην αρχή έδινε
αναισθησία σε μεγάλους ανθρώπους…κάθε βράδυ γυρνούσε ράκος Τα
μισά περιστατικά πεθαίνανε. Ετσι ειδικεύτηκε να δίνει αναισθησία σε
μικρά παιδιά και μώρα. Σήμερα συνταξιούχος παραδέχεται πως ήταν ο
μόνος τρόπος για να «επιζήσει» ο ίδιος.
Θέλει πολύ δύναμη Πέτρο…
Καλημερίτσες 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεια σου, γιατρέ… Μας φρίκαρες πρωινιάτικα…
Πότε πιάνεις δουλειά σήμερα;
(απ’ ό,τι κατάλαβα, όταν έχεις δύο εφημερίες καπάκι, δεν
κοιμάσαι σχεδόν καθόλου… Αυτό τώρα είναι ασφαλές για έναν γιατρό
που είναι υπεύθυνος για τις ζωές ανθρώπων; Μήπως να αρχίσουν οι
κλινικές να το σκέφτονται αυτό;)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Μάνια μου! Όχι δεν είχαμε τέτοιο μάθημα για γιατρούς. Η
ψυχολογία που διδαχτήκαμε είχε ως αντικείμενο μελέτης τον ασθενή!
Υποθέτω πως τις σκέψεις που προβάλλονται στην εγγραφη αυτή
μαθαίνουμε να τις αντιμετωπίζουμε μόνοι μας
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θα φύγω σε κάνα μισάωρο!
Χτες χαζοκοιμήθηκα το βράδυ! Δε με ξύπνησαν! Όλοι οι ασθενείς ήταν
ρυθμισμένοι! Σήμερα εφημερεύω σε πιο μάχιμο νοσοκομείο….θα δείξει
Peslaco
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
[…]και στους συγγενείς τους. Πολλές χρονιές «γλυτώσαμε» στο τσακ να κάνουμε πάσχα μέσα στο νοσοκομείο… Kατά κάποιο τρόπο και φέτος, στο τσάκ γλυτώσαμε. Tέλος πάντων, η εγγραφή έχει πιο «χιουμοριστικό» θέμα. H αφορμή ήρθε από ένα σχόλιο της Nιόβης στο θέμα του Πέτρου. Aναισθησιολόγοι. Nαι, έχω συναντήσει πολύ καλούς αναισθησιολόγους και καλούς ανθρώπους. Aλλά μόνο όταν τους χρειάστηκα εγώ ή κάποιος δικός μου. Kάποια περίοδο χρειάστηκε να συνεργαστώ επαγγελματικά με μια ομάδα αναισθησιολόγων. Tους[…]
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Που αντλείται τόσο κουράγιο;
Καλημέρα Πέτρο μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
λοιπον αρχηγε μου..
το τραγουδι που σε εβαλα χθες ειναι το IronMan των Black Sabbath
και ακουγεται στο trailer..
δες εδω
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και εγώ αναρωτιέμαι μερικές φορές Σοφία…!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θα τον τσεκάρω αύριο γιατί από αυτό το Pc δε μπορώ να συνδεθώ με
YouTube
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
….και καπως ετσι «εφυγε»εκεινη….δεν ηταν το προβλημα της
αυτο,ομως κανεις δεν φευγει απ’το προβλημα του-το μονο
σιγουρο-….θυμαμαι που ημουν πανω απο το ροομετρο και ζητουσε να
το ανοιξω κι αλλο!!!μα ποσο????κορ.68%και με γρηγορους ρυθμους
χαμηλωνε και περισσοτερο..
Τιποτα σε αυτη τη ζωη δεν ειναι δεδομενο μα και τιποτα σιγουρο…το
μονο σιγουρο ειναι ο θανατος..
Καλη εφημερια και σημερα Πετρε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευχαριστώ Μερίνα! Η τελευταία ασθενής που αναφέρω στην εγγραφή,
αυτή τη στιγμή νοσηλεύεται στη ΜΕΘ διασωληνωμένη (όπως και η Β) και
ολιγουρική… σκούρα τα πράγματα …πάλι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτος ο ρογχος που βγαζει ο ανθρωπος προσπαθώντας να παρει
ανάσα, ειναι οτι χειρότερο μπορω να ακουσω… Γενικα ειμαι ψυχραιμη
και σε γενικές γραμμές τον εχω συνηθισει… αλλα οταν το ακουσα απο
ασθενη-στη βραχεια νοσηλεια του θριασειου που ειχαμε παει για
ασχετο λογο τον πεθερό μου, σχεδον με επιασαν τα κλάμματα και με
εδιωξαν να παω εξω μεχρι να φροντισει καποιος εκεινη την κυρια…
Την ειχανε παρατησει και τα ανασκελα, και δεν ειχα το θαρρος να παω
να την ανασηκώσω… Α, παναθεμά σε Πετρε, τι βαλθηκες να μου
θυμισεις;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το έχω ζήσει ευτυχως όχι με δικο μου άτομο αλλα σα
κτηνιατρος!!Το βλεμμα γεματο αγωνία του ζώου και ο τρομερος θάνατος
…θα με κυνηγουν!!Παρολο που ειμαι κατα της ευθανασιας ακομα και
στα ζώα σε τετοιες περιπτωσεις…!!!
Κλαψψψ ήταν αναγκη να τα θυμηθω τώρα?!!:-(
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
😦 Σε όλα τα μάχιμα νοσοκομεία έχουν συμβεί σενάρια σαν αυτό
που περιγράφεις Βιβή…
Το μπουρδέλο με τα επείγοντα του Ε.Σ.Υ είναι πως στην ίδια σειρά θα
περιμένει ένας που έρχεται για γαστρεντερίτιδα με έναν που έχει
κοιλιακό άλγος λόγω εμφράγματος!!!… και μερικές φορές η αναμονή
είναι μοιραία…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι Εύη μου… ο θάνατος δεν κάνει διακρίσεις στα είδη του
ζωικού βασίλειου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλησπερα Πετρο..το χα δει και το πρωι αλλα ειχα δουλεια,δεν
μπορουσα να το διαβασω με ηρεμια , πριν μερικους μηνες χασαμε ενα
πολυ καλο φιλο στο γραφειο..με πνευμονική ίνωση,πρωτη φορα ειχα
ακουσει αυτην την ασθενεια ( δεν μπορουσα να πιστεψω οτι ειναι
χειροτερη και απο καρκινο ) ενα χρονο σχεδον το παλευε , μεχρι και
για μεταμοσχευση πνευμονα σκεφτοταν παρα τις λιγες πιθανοτητες
επιτυχιας που του διναν…. καθε βδομαδα που περνουσε τον βλεπαμε ν
αλλαζει ,μεχρι που μπηκε στο νοσοκομειο και σε 15 μερες
εφυγε….τωρα….οσον αφορα την αντιθετη αποψη που εχεις με την
μηχανικη υποστηριξη…μπορει να εχεις δικιο αλλα ξερεις…. καμια
φορα οι συγγενεις το εχουν αναγκη,πιο πολυ απ τον ιδιο τον
ασθενη!..οταν ο μπαμπας μου επαθε ανακοπη,ο γιατρος που τον
παρακολουθουσε , θυμαμαι αρχισε να φωναζει μπροστα μας. ΄΄γιατι τον
επαναφερατε!! ΄΄, ΄΄γιατι τον επαναφερατε!! ΄΄…το ελεγε και το
ξαναλεγε !ειχαμε θυμωσει τοσο πολυ μαζι του!….πιστευαμε οτι
μπορει να γινει ενα θαυμα….και για μενα εγινε,επαθε ανακοπη την
παραμονη του γαμου μου ( ο γαμος βεβαια δεν εγινε τοτε τον ακυρωσα)
…λιγες μερες μετα την ανακοπη συνηλθε για λιγο,το πρωτο πραγμα
που με ρωτησε ηταν ..αν εγινε ο γαμος..του ειπα ναι…μετα απο 5
μερες εφυγε…αλλα τουλαχιστον εφυγε ευτυχισμενος οτι εγινε ο
γαμος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μαρία μου είναι διαφορετικές οι επίσημες ιατρικές οδηγίες για
«επαναφορά» στο θέμα της καρδιακής ανακοπής και στο θέμα χρόνιων
παθήσεων που καταστρέφουν την αναπνευστική αντλία! Για φαντάσου να
διασωληνώσεις και να κρατάς σε κώμα έναν ασθενή που αποδεδειγμένα
θα πεθάνει αν τον αποσωληνώσεις…άρα η ζωή του εξαρτάται μόνο
απ’το μηχάνημα! Είναι ταλαιπωρία για τον ασθενή άσχετα αν
ανακουφιστούν οι συγγενείς! Ίσως γράφω με ιατρική ορολογία και να
μην καταλαβαίνεις τι θέλω να εννοήσω…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλησπερα Πέτρο, αυτες τις μέρες τρεχουμε για ενα αγαπημένο μου
πρόσωπο που βρίσκεται στην εντατική και περιμενουμε να δυναμώσει το
αναπνευστικό του.
Κοιτώ τους γιατρους στα μάτια…ακουω…προσεύχομαι.
Μέσα απο σενα νοιώθω τον αγωνα τους, μεσα απο τις γυναικες που
ανεφερες τον άνθρωπο μου κι όλοι εμεις οι συγγενεις, καρδιες που
χτυπουν εντονα και περιμένουμε το θαύμα! Μας ειπαν παει
καλύτερα.
σου ευχομαι δύναμη στο δυσκολο εργο σου!!! εχω να πω πως και οι
γιατροι που εχουν τον ασθενή μας αγωνίζονται και ειδα σ΄αυτους τα
αριστα στο λειτούργημά τους αλλα και στην ανθρωπιά!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σιγουρα δεν καταλαβαινω και πολλα !:)…απλα με το που το
διαβασα θυμηθηκα τα δικα μου..και μας δεν ηταν κατι ξαφνικο..μας
ειχαν προετοιμασει, δεν ηταν ξαφνικα μια ανακοπη,νοσηλευοταν στο
νοσοκομειο 6 μηνες(σακχαρο ειχε και απ αυτο δημιουργηθηκαν ενα σωρο
αλλα προβληματα)…καληνυχτα Πετρο. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έλενα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Ελπίζω να ανανήψει πλήρως ο συγγενής σου!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κατάλαβα Μαρία μου! Καλό βράδυ να έχεις 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αχ… Πάλι θα μελαγχολήσω νυχτιάτικα… 😦
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
😦 Γιατί μπρε?? Και εγώ είμαι «κάπως» αλλά το παλεύω!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εσύ είσαι γιατρός, τα έχεις συνηθίσει κάπως…
Ξέρεις και τα αίτια και την αντιμετώπιση, οι απ’ έξω βράζουν στο
ζουμί τους…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θα μου τα πεις από κοντά! Πες το πρόβλημα σου (όχι στον Peslac)
αλλά στον Μαύρο Πητ πια! Χαχα!
Άσε μόλις έλαβα ενα δωρο που με έκανε αλοιφή!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ωχ… Έρχομαι για τηλέφωνο! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εγώ πέρασα για την καθιερωμένη πλέον καληνυχτα!
Βασίλη το νου σου, μπαινω στον 3ο κυκλο Prison Break.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βρε βρε καλώς την!! Μόλις τα λέγαμε με τον κάφρο!
Το Lost το είδες????
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Α, θα τελειώσω πρώτα τα επεισόδια του House και του Reaper που
έχω, και μετά θα αρχίσω πάλι Prison break!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βρε με το Prison Break! Εξακολουθώ να αρνούμαι να το δω! 🙂
Πάω να την πέσω παιδιά! Καλό βράδυ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Άσε ρε Πέτρο… το κατέβασα 2 φορές για να το βάλω στο ftp της
εταιρίας να το δουν και οι άλλοι και μου έβγαζε error στο
ξεzipάρισμα. τελικά το είδαν όλοι εκτός από μένα! γκρρρρ Θα το δω
όμως αύριο!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καληνύχτα, γιατρέ! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καληνυχτα Πετρο !!Καληνυχτα παιδια!!!:-)
Το ξενυχταμε όλοι βλεπω!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπαααα…τελικα μόνη μου ξενυχταω!!Μηπως να παω για κανενα ποτο
αφου …φυγατε όλοι;;;Κλαψψψ!!;-)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Kαλημέρααααααα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και εγώ αύριο θα το κατεβάσω Έλενα! Θα αφήσω ανοιχτό το pc όταν
εφημερεύω
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρες πια Πεσλακ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σαν πολύ δεν τα τσούζουμε τελευταία Εύη??? 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Έλενα!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέραααα Πετρο!!
Ποιος τα πινει καλε εγω;;;Αφου με παρατατε και πατε για υπνο, και
εγω βαριέμαι… τι να κανω; Αλλα χθες τελικα τζιφος!!!:-( [ τι σας
επιασε όλους με τον ύπνο;]
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πως θα αντέξεις ένα ολόκληρο 24ωρο μακριά από το νοσοκομείο;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημερα Πετρε!
Ευχομαι να πηγε καλα..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπαα ο ύπνος αρχίζει και σπανίζει σε μένα Εύη! Άρα καταλαβαίνεις
πως όποτε βρω ευκαιρία την πέφτω κατευθείαν!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έλενα αμα σε πιάσω θα σε γαργαλήσω μέχρι θανάτου!! Γκρρ!!!
🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μέτρια πήγε Μερίνα αλλά it’s ok! Την καλησπέρα μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δε γαργαλιέμαι… 😛 Πήγαινε γρήγορα στου Γιώργου!
Πέρασεεεεεεεεε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χαχα! Τρέχω!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλα μου ήρθε μια ιδιοφυης ιδεα …!!Αλλα έλα που σε
λυπαμαι…και θα τη γλιτωσεις!!! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλησπέρα Πέτρο..λίγο καθυστερημένα είδα την εγγραφή σου..και
οφείλω να ομολογήσω,πως ήταν δύσκολη η ανάγνωσή της…δεν ξέρω τι
σημαίνει «εύκολος» θάνατος..ό θάνατος έρχεται-κατά τη γνώμη μου-
όταν έχεις παραιτηθεί από τη ζωή και η μετάβαση αυτή από την πάλη ,
στην παραίτηση, είναι ο γολγοθάς..Όσο υπάρχουν ίχνη αναπνοής..και
χτυπά η καρδιά…το μεγαλείο της ζωής φανερώνεται.Καλό σου
βράδυ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ωχχχχ … ευτυχώς Εύη! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν είμαι της ίδιας άποψης Νανά! Μπορεί να χτυπά η καρδιά να
αναπνέεις μέσω μηχανήματος αλλά να είσαι εγκεφαλικά νεκρός! Άραγε
αυτό είναι ζωή? Η ζωή προϋποθέτει ικανότητα ομοιόστασης που σε
τέτοιες περιπτώσεις δεν υφίσταται!
Καλή ξεκούραση! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
το εγκεφαλικά νεκρός..δεν σημαίνει θάνατο…μπορεί κάτι να
γίνει…το έχω δει,να γίνεται..και νομίζω πως η ελπίδα είναι μεγάλη
υπόθεση…
**ευχαριστώ,επίσης 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΤΡΟΜΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΕΤΡΗ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ…ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ
ΔΗΛΑΔΗ…
ΗΔΗ ΚΑΙ ΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ- ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΕΥΩ!- ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΡΟΖ ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ Σ’ΕΝΑ ΚΑΤΑΓΑΛΑΝΟ ΟΥΡΑΝΟ…ΗΔΗ ΕΧΩ
«ΠΟΝΕΣΕΙ»…ΜΑ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΤΑ ΧΩΡΕΣΩ ΟΛΑ ΣΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ…
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΚΑΝΟΝΙΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΡΑΣΜΑ!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι … γίνεται μερικές φορές… ανάλογα με την πάθηση Νανά! Στη
συγκεκριμένη που περιγράφω ο άνθρωπος δε μπορεί να ζήσει χωρίς
μηχανική υποστήριξη της αναπνοής
😦
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θα το κανονίσουμε Μαίρη! Καλό βράδυ και καλό μήνα!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα! Καλό μηνα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημερααα…Καλο μήνα και καλο κουραγιο…Πετρο!!!
;-):-)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γιατρέεεεεε πονάω! Kαλημέρα (λέμε τώρα!)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Kαλημέρα κοριτσια! Ξύπνησα με πρησμενη κοιλιά!
Γιατί άραγε???? χαχα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γιατί;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
α)Γιατι σε έπρηξαν…
β)Γιατι εφαγες όλο το φαι των ασθενων…
γ)Γιατι ζηλευεις το Βασιλη…
δ)Ολα τα παραπανω…
Χαχαχαχαχα!!!Multiple choice…
Καλημερααααα…:-)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Διότι έφαγα 1 κιλό παγωτό και καμμιά 20ριά κρουασανάκια που μου
φέρατε!!!! Μιαμ Μιαμ 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Nαι αλλά εσύ δεν είσαι KOKKINOΣ!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν συνιθιζεται ποτε! ειδικα οταν γνωριζεις καιρο τον
αρρωστο…για τον θανατο μιλαω…Και παντα δεν μπορεις να τα
αφησεις ολα εξω απο την πορτα του σπιτιου σου ειναι γεγονος…
Αλλα πραγματικα κι εγω θυμαμαι αυτα τα περιστατικα με την
αναπνευστικη ανεπαρκεια…ηταν κατι που ευχομουν ταυτοχρονα να μην
το παθω ποτε
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτό μας έλειπε Έλενα! Και να εφημερεύω και να γίνω κόκκινος!
χαχα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γιώτα μου…. ούτε στον χειρότερο εχθρό μου τέτοιος θάνατος!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παράθεμα: ΕΛΠΙΔΑ | Μαύρος Πητ